آشنایی با رادار هوابرد Sentinel R1, سایه وحشت بر ادوات زمینی
نخستین Sentinel R1 در ماه جون سال 2007 به نیروی هوایی بریتانیا تحویل داده شد و دومین نمونه نیز در نوامبر همان سال رسما" وارد ناوگان گردید. در نهایت پنجمین و آخرین هواپیمای باقی مانده, با اختلافی 2 ساله در ماه فوریه 2009 تحویل نیروی هوایی شد. پس از بررسی های اولیه توسط این نیرو, ASTOR ها رسما در دسامبر 2009 وارد پروسه خدمت و عملیات گردیدند. ارزیابی قابلیت های اولیه عملیات (Initial Operating Capability و یا IOC) در جولای 2008 پایان یافت و مرکز اصلی عملیات و نگهداری این هواپیما در پایگاه Waddington انتخاب گردید و دفتر انگلستان کمپانی Raytheon Systems به عنوان پیمانکار اصلی تعمیر و نگهداری آنها معرفی شد. تیم تعمیر و نگهداری Sentinel ها شامل کمپانی های زیر میشوند:
1- Bombardier Aerospace به عنوان مسئول نگهداری از جت های Global Express
2- L-3 Communications به عنوان مسئول نگهداری از ایستگاه زمینی
3- Lucas Aerospace به عنوان مسئول نگهداری سامانه های الکتریکی
4- Messier Dowty به عنوان مسئول نگهداری از ارابه های فرود
5- AgustaWestland به عنوان مسئول نگهداری از درب ها و موتورهای Rolls-Royce
در ماه فوریه سال 2012 مقامات نظامی انگلستان اعلام نمودند هواپیمای Sentinel به عنوان نماینده این کشور در حوزه شناسایی اهداف زمینی (Alliance Ground Surveillance و یا AGS) سازمان NATO در کنار هواییماهای بدون سرنشین RQ-4 Global Hawk و Heron TP به ایفای نقش خواهد پرداخت.
رادار (Radar):
رادار دید جانبی Raytheon ASARS-2 نمونه ارتقا یافته از رادار مشابه و مورد استفاده در هواپیمای شناسایی U-2 ایالات متحده میباشد. این رادار توانایی عملیات و عسکبرداری بسیار شفاف در ارتفاعات بالا و کلیه شرایط آب و هوایی را دارا است. آنتن های این رادار توسط شعبه اسکاتلندی BAE Systems تولید گردیده اند. رادار ASARS-2 توانایی عکسبرداری از میادین نبرد در برد 160 کیلومتر و ارتفاع فراتر از 47000 پا را دارا میباشد اما بطور معمول جهت دستیابی به بالاترین Resolution و وضوح تصاویر, در ارتفاع 40000 پا (12000 متر) پرواز مینماید. ASARS-2 یک رادار آرایه فازی شامل قابلیت SAR) Synthetic Aperture Radar و یا رادار روزنه ترکیبی) جهت تصویربرداری دقیق همراه با قابلیت نشاندهنده حرکات هدف (Moving Target Indication و یا MTI) میباشد که در طول یک نبرد حقیقی میتواند کلیه وسایل و تجهیزات زمینی را در محدوده ای بسیار وسیع, رهگیری و رویت نماید. قابلیت SAR را میتوان بصورت انفرادی برای شناسایی و رهگیری اهداف خاص تعیین نمود, با اینحال قابلیت جستجوی چندگانه و تصویربرداری وسیع همراه با جزئیات دقیق از منطقه نبرد نیز وجود دارد.
عملیات (Operation):
دو قابلیت SAR/MTI باعث شناسایی و تعیین موقعیت, تعداد, جهت و همچنین سرعت نیروهای دشمن میگردند. همچنین تصاویر اضافه همراه با جزئیات بیشتر را میتوان با استفاده از سایر تجهیزات Optical موجود در هواپیما تهیه و تحلیل نمود. تصاویر حاصل از این سیستم توسط خطوط ارتباطی ایمن در قالب Data Link به مرکز پردازش زمینی مخابره میگردند. سیگنال های ارسالی و دریافتی رادار با استفاده از پردازنده های داخلی, به تصاویر قابل رویت توسط خدمه هوابرد تبدیل مشوند و سپس این تصاویر توسط خطوط ایمن, ارتباطات ماهواره ای و شبکه های زمینی در اختیار ایستگاه های مرکزی و یا سایر مراکز مورد نیاز قرار میگیرند. Sentinel R1 تاکنون بر فراز 2 کشور افغانستان و لیبی بطور عملیاتی جهت پشتیبانی از ادوات نیروی زمینی بریتانیا وارد خدمت گردیده است و نتایج این امر در ایجاد "منطقه پرواز ممنوع" بر فراز لیبی در سال 2011 بسیار موفقیت آمیز گزارش گردید.
اقدامات متقابل (Countermeasures):
این هواپیما به تجهیزات دفاعی و جنگ الکترونیک Defensive Aids Group و یا همان DAG ساخت BAE Systems Information & Electronic Warfare Systems مجهز میباشد. این مجموعه در اصل نمونه ای بر اساس سامانه پیشین Defensive Aids Subsystem و یا همان DASS است که توسط کمپانی BAE بطور اختصاصی جهت استفاده بر روی هواپیماهای گشت دریایی Nimrod MRA4 انگلستان طراحی گردیده بود. DAG شامل سامانه هشدار دهند موشکی, هشدار دهنده امواج راداری, مختل کننده و تله راداری و همچنین Chaff و Flare میباشد.
هواپیما (Aircraft):
هواپیمای ارتقا یافته Global Express توسط 2 خلبان و 3 خدمه قادر به انجام عملیات میباشد. خدمه عبارت هستند از یک فرمانده ماموریت هوابرد (AMC) و 2 مسئول تجزیه و تحلیل تصاویر که در کابین اصلی حضور دارند. این هواپیما در اصل یک جت تجاری دوربرد میباشد که جهت ایفای نقش ASTOR به تجهیزات راداری و ارتباطی مخصوص مجهز گردیده است. این تغییرات عبارت هستند از: نصب محفظه اختصاصی در قسمت تحتانی هواپیما به عنوان نگهدارنده رادار اصلی, نصب محفظه اختصاصی در قسمت فوقانی بدنه هواپیما به عنوان نگهدارنده آنتن ماهواره ای SATCOM و همچنین نصب تجهیزات Chaff و Flare در بخش تحتانی سکان عمودی که باعث ازدیاد طول در این قسمت گردیده اند. کلیه تغییرات انجام گرفته بر روی این هواپیما به همراه یکپارچه سازی سامانه های اصلی و بررسی عملکرد پروازی آن, توسط کمپانی Raytheon در شهر Broughton استان North Wales انگلستان مورد آزمایش قرار گرفته اند.
موتورها (Engines):
موتورهای مورد استفاده بر روی ASTOR با نمونه های نصب شده بر روی Nimrod MRA4 های نیروی هوایی انگلستان مشابه و برابر هستند. هر موتور BR710 ساخت Rolls-Royce توانایی تولید نیروی پیشرانش معادل 63 الی 76 کیلونیوتن را در هنگام برخاست دارا میباشد. این موتورها شامل یک فن ورودی با 48 اینچ قطر و 24 پره تیتانیومی, 10 مرحله کمپرسور پرفشار, محفظه احتراق با آرایش جریان محور و حلقوی, 2 مرحله توربین پرفشار و 2 مرحله توربین کم فشار به همراه سامانه کنترل کننده کامل و دیجیتال موتورها (Full Authority Digital Engine Control و یا FADEC) میباشند.
کارایی (Performance):
حداکثر سرعت و ارتفاع قابل پیمایش توسط Sentinel به ترتیب معادل 918 کیلومتر در ساعت و 15000 متر میباشند. همچنین برد این نمونه با یکبار سوختگیری زمینی و پرواز در سقف پرواز 12.200 متر, توانایی دست یابی به مقدار 12.045 کیلومتر را دارا است. مداومت پروازی این نمونه بر روی مقدار 14 ساعت تعریف گردید است. وزن این هواپیما معادل 24.400 کیلوگرم است و در حداکثر ظرفیت خود میتواند به عدد 42.400 کیلوگرم دست یابد.
ایستگاه زمینی (Ground Station):
خطوط ارتباطات مدون موجود در بین هواپیما و ایستگاه زمینی, کلیه اطلاعات را بصورت تقریبا" هم زمان با این مرکز مخابره مینمایند. این سامانه بسیار مدرن و ایمن بر اساس آنچه پیشتر بر روی شبکه های کنترل و فرماندهی هواپیماهای U-2R و E-8 JSTARS نصب گردیده بود توسعه یافته است. ایستگاه تاکتیکی و عملیات زمینی این سامانه توسط 3 کمپانی L-3 Communications Integrated Systems, Raytheon Systems و Marshall Specialist Vehicles طراحی گردیده است و در آینده نزدیک توانایی دریافت اطلاعات از جانب هواپیماهای بدون سرنشین Watchkeeper WK450 و MQ-9 Reaper را نیز دارا خواهد بود. این ایستگاه به همراه کلیه تجهیزات خود در یک کانتینر حفاظت شده به طول 10 فوت طراحی گردیده است که بر روی یک خودروی کشنده متوسط Steyr Pinzgauer 718K نصب میگردد. Data Link های اصلی جهت تبادل اطلاعات حاصل از رادار و سایر سامانه های هوابرد با ایستگاه زمینی, از باند باریک و محدود (Narrow) استفاده مینمایند که توسط کمپانی Ultra Electronics and Cubic Defense Systems طراحی گردیده است. همچنین L3 Communications سایر تجهیزات ارتباطی بر روی باند عریض (CDL) را تهیه و تامین مینماید.
+ نوشته شده در جمعه سی و یکم شهریور ۱۳۹۱ ساعت ۷:۴۶ ب.ظ توسط
|